Το χωριό Γρηγόρι είναι κτισμένο στους πρόποδες του όρους Τσεκούρι (Πύργος) και αποτελεί ένα από τα πιο απομακρυσμένα και άγονα χωριά της Ναυπακτίας. Είναι δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Αποδοτίας και στην απογραφή πληθυσμού του 2001 είχαν καταγραφεί 74 κάτοικοι. Χτισμένο σε υψόμετρο 1000 μ. το χωριό περιστοιχίζεται από έλατα και συνορεύει δυτικά με το όρος Τσεκούρι, ανατολικά με έναν παραπόταμο του Εύηνου, βόρεια με το χωριό Ελατόβρυση και νότια με το όρος Βλαχοβούνι.
Το όνομα του οφείλεται στο ερειπωμένο σήμερα μοναστήρι του Αγίου Γρηγορίου, που απέχει δέκα λεπτά περίπου από το χωριό. Το παλιό καθολικό του μοναστηριού αντικαταστάθηκε με νεότερο ξωκλήσι. Ο χρόνος ίδρυσης του χωριού παραμένει άγνωστος. Γνωστό πάντως είναι ότι η έκταση στην οποία είναι χτισμένο το Γρηγόρι, αποτελούσε τσιφλίκι της οικογενείας Φαρμάκη.
Στο βόρειο μέρος και σε απόσταση δέκα λεπτών από το χωριό υπάρχει το ξωκλήσι Άγιος Αθανάσιος, μισοκατεστραμμένο. Στο κέντρο του χωριού είναι χτισμένη η εκκλησία Άγιος Νικόλαος και σε απόσταση 500 μέτρων πάνω σε ύψωμα βρίσκεται το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας. Προς τα βορειοδυτικά υπάρχει η θέση Κοκάλια, όπου υπάρχουν άφθονα κόκαλα και ανάγλυφα αρχαίας τέχνης, αγνώστου εποχής.
Οι κάτοικοι ήταν κατά το πλείστον ποιμένες, οι οποίοι διαχείμαζαν σε διάφορα μέρη της Αιτωλίας. Σήμερα, κατά τους χειμερινούς μήνες το χωριό είναι ερημωμένο. Ο διασκορπισμός των κατοίκων οφείλεται και στο γεγονός ότι το χωριό παλαιότερα υπέστη καθίζηση. Σήμερα αρκετοί είναι οι κάτοικοι που φροντίζουν να βρίσκονται τακτικά στο χωριό τους.
