Βρίσκονται στη νοτιοδυτική πλευρά του νομού Φθιώτιδος , σε υψόμετρο 950 μ και σε απόσταση 62χλμ από την πρωτεύουσα του νομού , την Λαμία. Στο χωριό ανήκουν επίσης οι οικισμοί Κέδρα , Βλάχικος , Μαστορέικα ή Ξενοκωστέικα και Νεοχώρι. Τα Πουγκάκια αποτελούν Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Σπερχειάδος.Το χωριό περιβάλλεται από τα Γαρδικιώτικα βουνά , από την Σαράνταινα και τα Κοκκάλια . Στην ανατολική πλευρά διαρρέετε από το ρέμα του Καλαμίδα. Στην δυτική πλευρά από το Κακόρεμα και το Ζιρελόρεμα που μαζί με το Κορομπλόρεμα και τα ρέματα των γειτονικών χωριών δημιουργούν τον Ρουστιανίτη , παραπόταμο του Σπερχειού.
Τα γύρω βουνά μετατρέπονται σε βοσκοτόπια κατά τους θερινούς μήνες . Οι βοσκοί προς το τέλος της άνοιξης μεταφέρουν τα ‘πράματα’ τους , δηλ. τα ζώα , από τα χειμαδιά σε διάφορες θέσεις των Πουγκακιώτικων βουνών όπως το Δμάρκο , το Κούτσουρο , το Χαλίκι και το Καράβι. Η εκμετάλλευση των βοσκοτόπων αυτών ανήκει από κοινού στα χωριά Πουγκάκια , Παλαιοχώρι , Κανάλια και Λευκάδα.
Οι μόνιμοι κάτοικοι φτάνουν τους 100 τον χειμώνα και είναι κυρίως ηλικιωμένοι. Οι περισσότεροι ασχολούνται με την γεωργία , την κτηνοτροφία και την ξυλεία. Περίφημα είναι τα φασόλια και τα κάστανα που παράγει η Πουγκακιώτικη γή.
Κεντρικό σημείο του χωριού είναι η πλατεία με τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου , που είναι και η πολιούχος του χωριού. Στα Πουγκάκια λειτουργεί και ενορία του Παλαιού Ημερολογίου που γιορτάζει του Αγίου Δημητρίου.
Ίδρυση και ονομασία.
Η ιστορία του χωρίου αρχίζει από το 1750 περίπου . Την εποχή εκείνη δεν είχε σπίτια παρά μόνο καλύβες από τσοπάνηδες. Η περίοδος αυτή συμπίπτει με την δουλεία από τους Τούρκους. Ο τόπος λοιπόν του χωρίου αποτέλεσε την κρυψώνα γι' αυτούς που ήθελαν να μείνουν ελεύθεροι , για τους επαναστάτες , γι' αυτούς που έψαχναν ένα ΑΠΑΓΚΙΟ... . Έτσι λοιπόν ο τόπος πήρε την ονομασία "απαγκάκια" και σιγά σιγά με την παραφθορά της λέξης τα απαγκάκια έγιναν "Πουγκάκια".
