Στο αρχαιοελληνικό λεξικό LIDDELL & SCOTT ευρίσκουμε την λέξι ΒΕΔΥ η οποία σημαίνει νερό. Πρόκειται για πανάρχαια ρίζα με μεγάλη παραγωγή συνθετικών. Αναζητώντας τα παράγωγα τονίζουμε ότι η ρίζα ευκόλως μεταβάλλει τα φωνήεντά της αλλά δυσκολώτερα τα σύμφωνα συμφώνως όμως προς κανόνες μεταβολής τους οποίους θα αναφέρουμε κατά περίπτωσιν. Η ζητούμενες ρίζες που προκύπτουν εκ του ΒΕ- του βέδυ είναι και οι ΒΟ-, ΒΩ- αλλά και ΒΥ- ΒΙ- ΒΗ-. Να σημειωθή ότι ήδη στα κλασσικά χρόνια δεν υπήρχε διαφορά στην εκφορά του -Ι- με το -Υ- ή με το -ΟΙ- ή με το -Η-. Στην εξέλιξη της γλώσσης κυρίως σε ιωνική-αττική, το αρχικό -Β- χάθηκε ως να ήτο δίγαμμα -F- ή και μετετράπη σε -Γ-. Στα δωρικά παρέμεινε κυρίως ως -Β-. Η ιωνική λέξις βαλανείο=οι αρχαίες τουαλέτες από όπου προήλθε η λέξις Μπά(λα)νιο, παρέμεινε τότε ως απόηχος.Απ' ευθείας παράγωγα των αρχαιοτάτων ΒΟ-=ΒΑ-=ΒΕ=ΒΙ-=ΒΟΙ-=ΒΥ=ΒΗ- όπως επεβίωσαν ως σήμερα στην καθομιλουμένη είναι το βουλιάζω, βουτώ βάτραχος, βαπτίζω, βαρέλι=βαγένι, βότσαλο, βούρλο, βούρκος, βάλτος, βουτάνιο, βυζαίνω, βυτίο κλπ αλλά και τοπωνύμια έχοντα άμεσο σχέσιν με υγρό στοιχείο, όπως π.χ. Βούλα, Βουλιαγμένη, Βόνιτσα. Φυσικό επόμενο να έχουμε κληρονομήσει πανάρχαια ονόματα λιμνών με αυτήν την ρίζα όπως Βόλβη, Βοιβηίς, Βιστωνίς, Παμβώτις, Βεγορίτις αλλά και ποταμών όπως Βούρος, Βοϊδοπνίκτης αλλά και ο Βοϊδομάτης (μάτια λέγονται και οι πηγές ή κεφαλόβρυσα). Γνωστό ότι ρίζα της Γαίας είναι Δα=Δη=Γα=Γη. Ο υγρός (ρίζα ΒΟ-), τόπος-περιοχή (ρίζα ΔΑ-) μοιάζει με το δήθεν σλαβικό νερό βόδα=βόντα. Είναι όμως σλαβικό ή κάποιοι στανικώς και οδηγούμενοι από αλλότριες ιδεολογίες επιθυμούν να βλέπουν παντού την δήθεν σλαβική παρουσία στον ελλαδικό χώρο, ακόμη και στην προϊστορία;
Ωσαύτως η ονομασία Βέδεσσα=Fέδεσσα=Έδεσσα=Βοδενά από που προκύπτει σλαβική; Το ίδιο με τον ποταμό ΒΟΔΑ.
Στην πελασγικότατη Μικρασία υπήρχε η λίμνη Βοάνη -σημερινή Σαπάντζα-, ανατολικώς του κόλπου της Νικομηδείας και δυτικώς της πεδιάδος του Σαγγαρίου, αλλά και ο Βόας, ο ποταμός Τσαρούκ της Αρμενίας.
Και στην όμαιμον Αλβανία, όπου ο πελασγικός απόηχος είναι ακόμη έντονος, εφ' όσον οι Αλβανοί είχαν την ευφυία να γίνουν επί το πλείστον μουσουλμάνοι επί τουρκοκρατίας κι έτσι να ξεφύγουν από τους ορθοδόξους μελανοχίτωνες και τους εθνικούς εγκληματίες Φαναριώτες, διατηρώντας τα αρχέγονα στοιχεία της γλώσσης και του εθνισμού των, έχουμε τον ποταμό Βογιάνα, την λίμνη Λαβεάτη, το Βουθρωτόν=αρχαία παραλιακή πόλις της Αλβανίας Βεράτι ή Μπεράτι=Αλβανική πόλις επί του Βερατινού.
Παρατίθενται μερικά χαρακτηριστικά τοπωνύμια έχοντα σχέσι με υγρό στοιχείο και ρίζα ΒΟ- και φυσικά μη έχοντα ουδεμία σχέσιν με Βόδια όπως θα επεθύμουν οι ελληνόφωνοι "σοφοί". Να τονίσουμε ότι ήδη από τα κλασσικά χρόνια είχε χαθή η επαφή των πολυγραφοτάτων Ιώνων με τις πρωτοπηγές της γλώσσης. Αυτοί ήσαν που εθεώρησαν την ρίζα ΒΟ- ως σημαίνουσα ΒΟΥΣ=Βόδι και ως βόδια εξηγούσαν τα τοπωνύμια ή τις λέξεις με ΒΟ-. Ένας άλλος λόγος που ωδήγησε τους Ίωνες σε τέτοια αστεία ερμηνεία ήτο η απαξίωσις και η άμετρη ορθολογική-επιστημονικοφανής θεώρησις της θρησκείας όπου η ρίζα αυτή κρατεί πρωτεύοντα ρόλο. Ο ίδιος ο εσωτερισμός της θρησκείας θα ωδηγούσε την σκέψι τους στην γνώσι αν οι ίδιοι, όντες οδηγοί στην παρακμή του έθνους τότε, δεν ήσαν αμετροεπείς αλαζόνες και λαοπλάνοι μέγιστοι και είχαν εντρυφήσει με ιερότητα στην θρησκεία. Το αποτέλεσμα ήταν η αποδόμησις των σεβασμάτων των Ελλήνων, όχι λόγω αναχρονισμού τότε αλλά λόγω επαρμένων ανοήτων δήθεν προοδευτικών φιλοσόφων και κυρίως χαζοποιητών. Αυτή η κατάντια πολύ εβοήθησε τους χριστιανούς στο να υποτιμήσουν και να απαξιώσουν εν τέλει την γνήσια ελληνική θεοσέβεια με τα πολλά απόκρυφα... Οπότε οι Φαναριωτόπληκτοι, ακολουθώντας την παρακμιακή κλασσική και πλήρως παρακμιακή μετακλασσική-ελληνιστική Ιωνική σκέψι, έδωσαν την χαριστική βολή με το να αλλάζουν τα ...σλαβικά δήθεν τοπωνύμια σε "γνήσια" ελληνικά, μετά την δήθεν απελευθέρωσι του 1821. Εξ άλλου, ως φανατικοί χριστιανοί, άρα εξ ορισμού αμείλικτοι πολέμιοι της γνησίας ελληνικής θεοσεβικής σκέψεως, δεν επεθύμουν την αναθεώρησι των ανοήτων ανθελληνικών θεολογιών των χατζηπαπάδων.
Ενδεικτικώς και προς τεκμηρίωσιν της σχέσεως των ΒΟ-, ΒΕ- κλπ με νερά, παραθέτουμε τα παρακάτω...
ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΜΕ ΡΙΖΑ ΒΟ-:
Βόβικες=χωριό της νήσου Κεφαλληνίας
Βόδια και Βώδια=πυραμιδοειδής νήσος μεταξύ Μυκόνου, Νάξου, Πάρου και Ικαρίας
Βόδωβα=παλαιά ονομασία κοινότητος της Αιγιαλείας Αχαΐας,
Βοθονακιά=άφθονος σε ύδατα περιχή άνω των χωρίων του Αποκορώνου
Βόθων=κοινότης της Θήρας, Μυκόνου, Μαραθώνος
Βοίαι=αρχαία πόλις της Λακωνίας στο ακρωτήριο Μαλέας
Βοίβη=πόλις παρά της Βοιβηίδος
Βοϊνίκοβα=καταβόθρα στην Καστρίτσα Ιωαννίνων
Βοΐτσα=πρώην ονομασία Ελατόβρυσης Ναυπακτίας
Βόδια και Βώδια=πυραμιδοειδής νήσος μεταξύ Μυκόνου, Νάξου, Πάρου και Ικαρίας
Βόδωβα=παλαιά ονομασία κοινότητος της Αιγιαλείας Αχαΐας,
Βοθονακιά=άφθονος σε ύδατα περιχή άνω των χωρίων του Αποκορώνου
Βόθων=κοινότης της Θήρας, Μυκόνου, Μαραθώνος
Βοίαι=αρχαία πόλις της Λακωνίας στο ακρωτήριο Μαλέας
Βοίβη=πόλις παρά της Βοιβηίδος
Βοϊνίκοβα=καταβόθρα στην Καστρίτσα Ιωαννίνων
Βοΐτσα=πρώην ονομασία Ελατόβρυσης Ναυπακτίας
...
Γρηγόρης Μπέλλος
