Χομίριαννη. Η Δάφνη Φθιώτιδας είναι ένα από τα 15 χωριά που αποτελούν τον Δήμο Υπάτης. Είναι ένα ορεινό χωριό χτισμένο στους πρόποδες των Βαρδουσίων, νοτιοδυτικά της Λαμίας, σε υψόμετρο 1.120 μέτρων περίπου. Απέχει 60 χιλ. από τη Λαμία και 260 χιλ. από την Αθήνα. Βρίσκεται στα σύνορα των νομών Φθιώτιδας και Φωκίδας. Είναι το πιο απομακρυσμένο και απομονωμένο χωριό του Δήμου Υπάτης.
Η εκκλησία του χωριού στην κεντρική πλατεία είναι αυτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ξεχωριστή για το πέτρινο καμπαναριό της. Γιορτάζει στις 29 Ιουνίου οπότε γίνεται και πανηγύρι. Σε μικρή ή μεγάλη απόσταση από το χωριό βρίσκονται τα ξωκλήσια της Παναγίας (γίνεται μεγάλο πανηγύρι στις 15 Αυγούστου), του Προφήτη Ηλία, της Αγίας Παρασκευής, του Άγιου Δημήτριου και του Άγιου Κωνσταντίνου στα Χριάνια. Όλα είναι χτισμένα σε ειδυλλιακή θέση με απεριόριστη θέα. Στο χωριό λειτουργεί ένα καφε-ψησταριά τους μήνες Μάρτιο - Νοέμβριο. Η Δάφνη μέχρι το 1927, που το ελληνικό κράτος άλλαξε τα ονόματα των χωριών, λεγόταν Χομίριαννη. Στην περίοδο της ακμής της είχε περίπου 500 μόνιμους κατοίκους ενώ λειτουργούσε δημοτικό σχολείο. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, κυρίως για προσωπική χρήση. Καλλιεργούσαν σιτάρι, καλαμπόκι, φακές, φασόλια, ρεβύθια, πατάτες, ντομάτες. Παρά τις δυσκολίες στη Δάφνη ζουν ακόμα ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία (αιγοπρόβατα, βοοειδή περί τα 1.000 κεφάλια όταν πριν 15 χρόνια ο αριθμός τους ξεπερνούσε τα 15.000). Μόνο κατά τη θερινή περίοδο ανοίγουν όλα τα σπίτια του χωριού, περίπου 100 και δίνουν ζωή στο χωριό. Εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους είναι περίπου 130 άτομα. Πόλο έλξης αποτελεί για τους επισκέπτες ο προαύλιος χώρος της εκκλησίας των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου με τον αιωνόβιο πλάτανο, την πλακόστρωτη αυλή, τα πέτρινα πεζούλια. Επίσης η πηγή απ' όπου προμηθεύεται νερό το χωριό, το Κάρδωμα.
Η εκκλησία του χωριού στην κεντρική πλατεία είναι αυτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ξεχωριστή για το πέτρινο καμπαναριό της. Γιορτάζει στις 29 Ιουνίου οπότε γίνεται και πανηγύρι. Σε μικρή ή μεγάλη απόσταση από το χωριό βρίσκονται τα ξωκλήσια της Παναγίας (γίνεται μεγάλο πανηγύρι στις 15 Αυγούστου), του Προφήτη Ηλία, της Αγίας Παρασκευής, του Άγιου Δημήτριου και του Άγιου Κωνσταντίνου στα Χριάνια. Όλα είναι χτισμένα σε ειδυλλιακή θέση με απεριόριστη θέα. Στο χωριό λειτουργεί ένα καφε-ψησταριά τους μήνες Μάρτιο - Νοέμβριο. Η Δάφνη μέχρι το 1927, που το ελληνικό κράτος άλλαξε τα ονόματα των χωριών, λεγόταν Χομίριαννη. Στην περίοδο της ακμής της είχε περίπου 500 μόνιμους κατοίκους ενώ λειτουργούσε δημοτικό σχολείο. Οι κάτοικοι ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και τη γεωργία, κυρίως για προσωπική χρήση. Καλλιεργούσαν σιτάρι, καλαμπόκι, φακές, φασόλια, ρεβύθια, πατάτες, ντομάτες. Παρά τις δυσκολίες στη Δάφνη ζουν ακόμα ελάχιστοι άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία (αιγοπρόβατα, βοοειδή περί τα 1.000 κεφάλια όταν πριν 15 χρόνια ο αριθμός τους ξεπερνούσε τα 15.000). Μόνο κατά τη θερινή περίοδο ανοίγουν όλα τα σπίτια του χωριού, περίπου 100 και δίνουν ζωή στο χωριό. Εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους είναι περίπου 130 άτομα. Πόλο έλξης αποτελεί για τους επισκέπτες ο προαύλιος χώρος της εκκλησίας των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου με τον αιωνόβιο πλάτανο, την πλακόστρωτη αυλή, τα πέτρινα πεζούλια. Επίσης η πηγή απ' όπου προμηθεύεται νερό το χωριό, το Κάρδωμα.
